31 Μαΐου 2011

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ


Την Τετάρτη 1-6-2011 το Σχολείο μας θα παραμείνει κλειστό λόγω συμμετοχής των εκπαιδευτικών στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου τους.

20 Μαΐου 2011

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ

Πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 13-5-2011 η παρουσίαση των βιβλίων των μαθητών της Γ΄και Δ΄ τάξης με θέμα τη διαφορετικότητα και το ρατσισμό. Την εκδήλωση διοργάνωσε ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Σχολείου μας.
Ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ σε όλα τα παιδιά και ας ελπίσουμε τα μηνύματά τους να συγκινήσουν και να αφυπνίσουν τους "μεγάλους".

 ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΣΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ   ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ κ. ΑΝΝΑΣ.


ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ







Το Σάββατο 14-5-2011 πραγματοποιήθηκε  με ιδιαίτερη επιτυχία ο ποδοσφαιρικός αγώνας, με τη συμμετοχή μαθητών του σχολείου μας,  μαθητών του Γυμνασίου , γονέων και κηδεμόνων,   δασκάλων  και φίλων, τα έσοδα του οποίου προσφέρθηκαν στη Φλόγα ( Σύλλογος Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια) στη μνήμη της αγαπημένης μας Πόπης, που τόσο άδικα έφυγε από κοντά μας.

ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ


19 Μαΐου 2011

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΠΟΝΤΙΩΝ

Ένα εκλεκτό τμήμα του Ελληνισμού ζούσε στα βόρεια της Μικράς Ασίας, στην περιοχή του Πόντου, μετά τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η άλωση της Τραπεζούντας το 1461 από τους Οθωμανούς δεν τους αλλοίωσε το φρόνημα και την ελληνική τους συνείδηση, παρότι ζούσαν αποκομμένοι από τον εθνικό κορμό. Μπορεί να αποτελούσαν μειονότητα , το 40% του πληθυσμού, αλλά γρήγορα κυριάρχησαν στην οικονομική ζωή της περιοχής, ζώντας κυρίως στα αστικά κέντρα.
Η οικονομική τους ανάκαμψη συνδυάστηκε με τη δημογραφική και την πνευματική τους άνοδο. Το 1865 οι Έλληνες του Πόντου ανέρχονταν σε 265.000 ψυχές, το 1880 σε 330.000 και στις αρχές του 20ου αιώνα άγγιζαν τις 700.000. Το 1860 υπήρχαν 100 σχολεία στον Πόντο, ενώ το 1919 υπολογίζονται σε 1401, ανάμεσά τους και το περίφημο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας. Εκτός από σχολεία διέθεταν τυπογραφεία, περιοδικά, εφημερίδες, λέσχες και θέατρα, που τόνιζαν το υψηλό τους πνευματικό επίπεδο.
 Το 1908 ήταν μια χρονιά - ορόσημο για τους λαούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τη χρονιά αυτή εκδηλώθηκε και επικράτησε το κίνημα των Νεότουρκων, που έθεσε στον περιθώριο τον Σουλτάνο. Πολλές ήταν οι ελπίδες που επενδύθηκαν στους νεαρούς στρατιωτικούς για μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό της θνήσκουσας Αυτοκρατορίας.
Σύντομα, όμως, οι ελπίδες τους διαψεύστηκαν. Οι Νεότουρκοι έδειξαν το σκληρό εθνικιστικό τους πρόσωπο, εκπονώντας ένα σχέδιο διωγμού των χριστιανικών πληθυσμών και εκτουρκισμού της περιοχής, επωφελούμενοι της εμπλοκής των ευρωπαϊκών κρατών στο Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το ελληνικό κράτος, απασχολημένο με το «Κρητικό Ζήτημα», δεν είχε τη διάθεση να ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο με την Τουρκία.
Οι Τούρκοι με πρόσχημα την «ασφάλεια του κράτους» εκτοπίζουν ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού στην αφιλόξενη μικρασιατική ενδοχώρα, μέσω των λεγόμενων «ταγμάτων εργασίας» («Αμελέ Ταμπουρού»). Στα «Τάγματα Εργασίας» αναγκάζονταν να υπηρετούν οι άνδρες που δεν κατατάσσονταν στο στρατό. Δούλευαν σε λατομεία, ορυχεία και στη διάνοιξη δρόμων, κάτω από εξοντωτικές συνθήκες. Οι περισσότεροι πέθαιναν από πείνα, κακουχίες και αρρώστιες.
Αντιδρώντας στην καταπίεση των Τούρκων, τις δολοφονίες, τις εξορίες και τις πυρπολήσεις των χωριών τους, οι Ελληνοπόντιοι, όπως και οι Αρμένιοι, ανέβηκαν αντάρτες στα βουνά για να περισώσουν ό,τι ήταν δυνατόν. Μετά τη Γενοκτονία των Αρμενίων το 1916, οι τούρκοι εθνικιστές υπό τον Μουσταφά Κεμάλ είχαν πλέον όλο το πεδίο ανοιχτό μπροστά τους για να εξολοθρεύσουν τους Ελληνοπόντιους. Ό,τι δεν κατάφερε ο Σουλτάνος σε 5 αιώνες το πέτυχε ο Κεμάλ σε 5 χρόνια!
Το 1919 οι Έλληνες μαζί με τους Αρμένιους και την πρόσκαιρη υποστήριξη της κυβέρνησης Βενιζέλου προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα αυτόνομο ελληνοαρμενικό κράτος. Το σχέδιο αυτό ματαιώθηκε από τους Τούρκους, οι οποίοι εκμεταλλεύθηκαν το γεγονός για να προχωρήσουν στην «τελική λύση».
Στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας, υπό την καθοδήγηση των γερμανών και σοβιετικών συμβούλων του. Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 οι Ελληνοπόντιοι που έχασαν τη ζωή τους ξεπέρασαν τους 200.000, ενώ κάποιοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό τους στις 350.000.
 Όσοι γλίτωσαν από το τουρκικό σπαθί κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία, ενώ γύρω στις 400.000 ήλθαν στην Ελλάδα. Με τις γνώσεις και το έργο τους συνεισέφεραν τα μέγιστα στην ανόρθωση του  ελληνικού κράτους και άλλαξαν τις πληθυσμιακές ισορροπίες στη Βόρειο Ελλάδα.
Με αρκετή, ομολογουμένως, καθυστέρηση, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα στις 24 Φεβρουαρίου 1994 την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.

17 Μαΐου 2011

ΟΙ ΟΘΩΜΑΝΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΑΤΑΚΤΟΥΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΕΔΑΦΗ

Στα μέσα του 14ου αιώνα ένας νέος εχθρός, οι Οθωμανοί Τούρκοι, εμφανίστηκαν στα ανατολικά σύνορα της αυτοκρατορίας. Ήταν σκληροί πολεμιστές και φανατικοί Μουσουλμάνοι. Τους πληθυσμούς που αντιστέκονταν στο πέρασμά τους, τους ανάγκαζαν ν’ αλλάξουν πίστη και να εξισλαμιστούν. Ανεμπόδιστοι σχεδόν κατέκτησαν ολόκληρη τη Μικρή Ασία και έφτασαν ως την Προύσα, την οποία έκαναν πρωτεύουσά τους. 
Χάρτης της οθωμανικής επέκτασης και της πορείας των Μογγόλων
Μουράτ Α΄
Με αρχηγό τους το σουλτάνο Μουράτ Α΄ έφτασαν στον Ελλήσποντο, πέρασαν στην ευρωπαϊκή ακτή και κατέλαβαν περιοχές της Θράκης, της Μακεδονίας και της κεντρικής Ελλάδας. Το 1389 νίκησαν στο Κοσσυφοπέδιο της Σερβίας το στρατό των ενωμένων χριστιανικών λαών και κατέκτησαν ολόκληρη σχεδόν τη Βαλκανική. 
Λίγα χρόνια αργότερα ο σουλτάνος Βαγιαζήτ, διάδοχος του Μουράτ Α΄, πολιόρκησε στενά την Κωνσταντινούπολη, θέλοντας να την κάνει πρωτεύουσα του κράτους του.
Ο Βαγιαζήτ Α΄ ο Κεραυνός
Για καλή τύχη της Πόλης όμως, εμφανίστηκε τότε στα ανατολικά σύνορα ένας άλλος ασιατικός λαός, οι  Μογγόλοι.  Με αρχηγό τους τον Ταμερλάνο λεηλατούσαν και αφάνιζαν τα πάντα στο πέρασμά τους. 
Ο Ταμερλάνος
Τότε ο Βαγιαζήτ έλυσε την πολιορκία της Πόλης και έσπευσε να τους αντιμετωπίσει, πριν φτάσουν στην πρωτεύουσά του την Προύσα, όπου είχε την οικογένεια και τους θησαυρούς του. Στη μάχη της  Άγκυρας όμως (1402) οι Τούρκοι νικήθηκαν και ο Βαγιαζήτ πιάστηκε αιχμάλωτος.
O Σουλτάνος Βαγιαζήτ αιχμάλωτος του Ταμερλάνου. Πίνακας του Stanisław Chlebowski,
Οι Μογγόλοι, παρά τη νίκη τους, δε συνέχισαν την προέλασή τους. Αφού ερήμωσαν τη Μικρά Ασία άλλαξαν πορεία και επέστρεψαν στην Ανατολή. Για είκοσι χρόνια οι Τούρκοι δεν ενόχλησαν ξανά το Βυζάντιο. Το 1421 όμως έγινε σουλτάνος ο Μουράτ Β΄. 
Ο Μουράτ ο Β΄
Φιλόδοξος και ορμητικός καθώς ήταν, όφειλε να συνεχίσει το έργο που δεν ολοκλήρωσε ο Βαγιαζήτ. Γι’ αυτό οργάνωσε το στρατό του και τον επόμενο χρόνο πολιόρκησε την Κωνσταντινούπολη από στεριά και θάλασσα, απορρίπτοντας όλες τις προτάσεις των Βυζαντινών για χρήματα και ειρήνη. Τα τείχη όμως και η ηρωική άμυνα των κατοίκων της έσωσαν την Πόλη κι αυτή τη φορά. Ο Μουράτ έλυσε την πολιορκία και με ορμητήριο τη δεύτερη πρωτεύουσά του, την Αδριανούπολη της Θράκης, στράφηκε προς την Ελλάδα, τα Βαλκάνια και την Ευρώπη. Κυρίευσε τη Θεσσαλονίκη (1430), ανάγκασε τους κατοίκους των Ιωαννίνων να του παραδώσουν το κάστρο και την πόλη τους κι έφτασε λεηλατώντας ως τον Ισθμό της Κορίνθου. Ύστερα στράφηκε προς το Βορρά και νίκησε στη Βάρνα της Βουλγαρίας τους ενωμένους χριστιανικούς λαούς, που προσπάθησαν να τον αντιμετωπίσουν (1444). Με τις κατακτήσεις αυτές τα σύνορα του οθωμανικού κράτους απλώθηκαν κι έφτασαν από τον Ευφράτη ως το Δούναβη, την Αδριατική και το Αιγαίο. Μόνη ελεύθερη νησίδα ανάμεσά τους έμενε η Κωνσταντινούπολη.
 
   ΚΑΙ ΛΙΓΗ ΕΞΑΣΚΗΣΗ
Βάλτε τα γεγονότα σε  σειρά. 
 Πηγή: http://4dim-aridaias.pel.sch.gr









Λύστε το σταυρόλεξο

Πηγή: http://dim-pa-athin.att.sch.g 

11 Μαΐου 2011

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΗΧΟΣ - ΤΟ ΑΦΤΙ ΜΑΣ

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΑΚΟΗΣ









ΔΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗ ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΕΣΟΥ ΑΦΤΙΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΚΟΗΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ
Πηγή: www.ear-care.eu

ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΑΦΤΙΟΥ


9 Μαΐου 2011

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ

Πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 6-5-2011, με ιδιαίτερη επιτυχία,  η εκδήλωση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου μας κατά την οποία οι μαθητές και οι μαθήτριες της Α΄ και Β΄ τάξης παρουσίασαν τις ζωγραφιές τους με θέμα τη φτώχεια. Τα έργα στη συνέχεια δημοπρατήθηκαν και αγοράστηκαν από το κοινό που παραβρέθηκε στην εκδήλωση. 
 ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ


Ήταν η πρώτη από τις τρεις προγραμματισμένες εκδηλώσεις. Ακολουθούν την Παρασκευή 13-5-2011 η παρουσίαση των βιβλίων που έγραψαν οι μαθητές της Γ΄ και Δ΄ Τάξης με θέμα τη διαφορετικότητα και το ρατσισμό και το Σάββατο 14-5-2011 ο ποδοσφαιρικός αγώνας μαθητών, δασκάλων και γονιών, τα έσοδα του οποίου θα διατεθούν για την καταπολέμηση του παιδικού καρκίνου. 
Αξίζουν πράγματι πολλά συγχαρητήρια στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων για την εξαίρετη πρωτοβουλία του και στα παιδιά που αγκάλιασαν με θέρμη αυτή την πρωτοβουλία και έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για την επιτυχία της!!!

8 Μαΐου 2011

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Αφιερωμένο σε όλες τις μητέρες του κόσμου!


«Η μητέρα μου είναι γλυκιά και τρυφερή και μ’ αγαπάει, θα ’θελε να ’χε σταματήσει ο χρόνος εκείνη τη στιγμή που μ’ έχει αντίκρυ της και με κοιτάζει. Γνωρίζω εκείνη τη στιγμή καλά, μα δεν μπορώ ούτε μπορεί να τηνε σταματήσει. Κι έτσι θα μείνει πάντα στη μνήμη μας, ευγενική και τρυφερή να καρτεράει μια δυο στιγμές που πέρασαν, μια δυο στιγμές που έζησα μοναδικά για εκείνη». 
Προσωπογραφία της μητέρας μου - Μ. Χατζηδάκις 

«…μα πιο πολύ, η όψη της μητέρας μου,
όταν γυρνώ αργά το βράδυ και τη βρίσκω
μ’ ένα βιβλίο στο χέρι να προσμένει
βουβή, ξαγρυπνισμένη και χλομή». 
Ντ. Χριστανόπουλος

5 Μαΐου 2011

ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΣΕΙΣΜΟΙ

Η έκρηξη του ηφαιστείου της Αίτνας
Τα ηφαίστεια, όπως και οι σεισμοί, είναι διεργασίες που δρουν στο εσωτερικό της Γης, αλλά τα αποτελέσματα τους επιδρούν στην επιφάνεια της αλλάζοντας τη μορφή της. Η λάβα που εξέρχεται από τον κρατήρα του ηφαιστείου στερεοποιείται στην επιφάνεια της Γης δημιουργώντας νέα εδάφη. Ένα από τα σημαντικότερα ηφαίστεια είναι εκείνο της Θήρας (Σαντορίνης).

Πολλοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι μια δυνατή έκρηξη αυτού του ηφαιστείου δημιούργησε ισχυρά κύματα στο Αιγαίο πέλαγος, τα οποία κατέστρεψαν το Μινωικό Πολιτισμό στην Κρήτη. Η λάβα, που βγαίνει από τον κρατήρα του ηφαιστείου, ρέει στις γύρω περιοχές και μαζί με την ηφαιστειακή τέφρα δημιουργούν εύφορα εδάφη. Τα εδάφη αυτά ονομάζονται ηφαιστειογενή .Όλα τα ηφαίστεια δεν είναι ενεργά, ώστε να δραστηριοποιούνται και να εκρήγνυνται. Πολλά από αυτά είναι σβησμένα, που σημαίνει ότι δραστηριοποιήθηκαν στις περιόδους εκείνες, για τις οποίες ο άνθρωπος δεν έχει ιστορικές μαρτυρίες.
Απόσπασμα από την ταινία του BBC  «ΠΟΜΠΗΙΑ, η τελευταία μέρα»
Ο σεισμός είναι ένα φυσικό φαινόμενο, που συμβαίνει στο εσωτερικό της Γης και τα αποτελέσματα του επιδρούν στην επιφάνεια της προκαλώντας συχνά μεγάλες καταστροφές. Ένας δυνατός σεισμός μπορεί να προκαλέσει μεταβολή στο γήινο ανάγλυφο.
Δείτε τις διαχρονικές αλλαγές στην επιφάνεια της Γης



Ένας σεισμός μπορεί επίσης να δημιουργήσει ρήγματα, φαράγγια, να βυθίσει ή και να ανυψώσει κομμάτια ξηράς στη θάλασσα.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
 
Η Ελλάδα είναι σεισμογενής περιοχή και μάλιστα η πιο σεισμογενής χώρα στην Ευρώπη. Εφόσον ο κίνδυνος από τους σεισμούς είναι μεγάλος για πολλές περιοχές της πατρίδας μας, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε πώς μπορούμε να προστατευτούμε στην περίπτωση σεισμού. 

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΗΓΗΘΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ Ο.Α.Σ.Π. (Οργανισμός Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας) ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΑΣΗ  ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΡΟΥΜΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΣΕΙΣΜΟΥΣ





Κάντε κλικ στην παρακάτω εικόνα και δείτε ένα εντυπωσιακό χάρτη των σεισμών στην Ελλάδα σε πραγματικό χρόνο από την  ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου Αθηνών, του  τμήματος  Γεωλογίας, του  τομέα Γεωφυσικής Γεωθερμίας.

3 Μαΐου 2011

"ΕΦΥΓΕ " Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ





Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε το 1927.
'Ηταν το μοναχοπαίδι του κυρ Βασίλη και της κυρα-Ευδοκίας. Ο πατέρας Βέγγος, υπάλληλος στο εργοστάσιο της Ηλεκτρικής Εταιρίας στο Φάληρο, αγωνίστηκε επί Κατοχής για να το σώσει από την ανατίναξη που σχεδίαζαν οι Γερμανοί.
Oι μαρτυρίες λένε πως το εργοστάσιο σώθηκε χάρη στις προσπάθειες αυτού ακριβώς του ανθρώπου, ο οποίος στη συνέχεια απολύθηκε από τη δουλειά του εξαιτίας των αριστερών φρονημάτων του. Αλλά και ο Θανάσης αντιμετώπισε την εκδικητικότητα του κράτους: βρέθηκε στη Μακρόνησο, το κολαστήριο και τόπο μαρτυρίου για χιλιάδες αριστερούς φαντάρους αλλά και πολίτες.
Εκεί, συνδέθηκε φιλικά με τον Νίκο Κούνδουρο, τον άνθρωπο που θα άλλαζε την πορεία της ζωής του.
Tο 1953 τον κάλεσε ο Κούνδουρος να παίξει στη «Μαγική πόλη», την πρώτη ταινία της καριέρας του: υποδύεται τον πωλητή λεμονιών στη λαχαναγορά, μέλος μιας παρέας νεαρών βιοπαλαιστών. Ο ήρωας λέγεται Θανάσης.
O Βέγγος παίζει τον εαυτό του. To όνομα μπαίνει αργότερα και στους τίτλους των ταινιών του («Ο Θανάσης, η Ιουλιέτα και τα λουκάνικα», «Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;», «Θανάση, πάρε τ' όπλο σου», «Δικτάτωρ καλεί Θανάση», «Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας» κτλ.), όταν βέβαια δεν μπαίνει το επώνυμό του («Είναι ένας τρελός τρελός Βέγγος», «Δόκτωρ Ζι-Βέγγος», «Ενας Βέγγος για όλες τις δουλειές»).
Στον «Δράκο», τη δεύτερη ταινία του Κούνδουρου, ο Βέγγος υποδύεται τον μπάρμαν σε ένα κέντρο διασκέδασης, ο οποίος είναι συγχρόνως και μπράβος του αρχηγού μιας συμμορίας απατεώνων.
Εκεί τρώει και τις τρεις πρώτες θεαματικές φάπες, τις οποίες θα ακολουθήσουν και άλλες πολλές σε ολόκληρη την κινηματογραφική σταδιοδρομία του.
΄Ετσι ο εκφραστικός ηθοποιός με τη φαλάκρα και το συμπαθητικό πρόσωπο, μπήκε δυναμικά στον χώρο του κινηματογράφου, χωρίς να έχει προϋπηρεσία στο θέατρο. ΄Ηταν ένας ερασιτέχνης που για να επιβιώσει έκανε ένα σωρό δουλειές ­ κυρίως του φροντιστή σε ταινίες, δουλειές κοπιαστικές και επίπονες .
Στη συνέχεια πήρε την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος, γράφτηκε στο σωματείο, έπαιξε στο θέατρο και πήρε σημαντικότερους ρόλους.
Συμμετείχε σε αρκετές ενδιαφέρουσες και ονομαστές ταινίες («Το κορίτσι με τα μαύρα» του Μιχάλη Κακογιάννη, «Ο Μιμίκος και η Μαίρη» του Γρηγόρη Γρηγορίου, «Ο Ηλίας του 16ου» του Αλέκου Σακελλάριου, «Μανταλένα» του Ντίνου Δημόπουλου, «Ποτέ την Κυριακή» του Ζυλ Ντασσέν, «Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ» του Ροβήρου Μανθούλη, «΄Ησυχες μέρες του Αυγούστου» του Παντελή Βούλγαρη, «Το βλέμμα του Οδυσσέα» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, «Το αίνιγμα» του Γιάννη Σολδάτου).
Συγκλονιστική όμως ήταν και η μικρής διάρκειας εμφάνιση του στην ταινία του Παντελή Βούλγαρη "Ψυχή Βαθιά" με θέμα τον Εμφύλιο Πόλεμο.
΄Εκανε συνολικά 120 ταινίες με τελευταία "Το Πέταγμα του Κύκνου" που προβλήθηκε φέτος στους κινηματογράφους.
Ο Θανάσης Βέγγος έφυγε σήμερα  3/5/2011 από τη ζωή, αφήνοντας σε μας όχι μόνο το σπουδαίο έργο του, αλλά κυρίως το ήθος και την αξιοπρέπεια που τον χαρακτήριζε σε κάθε στιγμή της ζωής του. 
Καλό ταξίδι,  " καλέ μας άνθρωπε" !!!