Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΔΡΑΙΩΝΕΤΑΙ

Το δεύτερο έτος του πολέμου οι Τούρκοι οργάνωσαν πιο σωστά την αντεπίθεσή τους. Στρατός και στόλος θα συνεργάζονταν για να χτυπήσουν την Επανάσταση: 

Μια στρατιά θα κατέπνιγε την εξέγερση στη Δυτική Ελλάδα και μια άλλη στην Ανατολική. Οι δυο στρατιές θα συναντιούνταν στην Πελοπόννησο, όπου θα έφτανε και ο στόλος. 

Ο στόλος με αρχηγό τον Καρά Αλή κινήθηκε εναντίον της Χίου. Χιλιάδες Τούρκοι αποβιβάστηκαν στο επαναστατημένο νησί και το κατέστρεψαν.

Εζέν Ντελακρουά, Η καταστροφή της Χίου.

Από τους κατοίκους άλλοι σφάχτηκαν κι άλλοι πουλήθηκαν ως δούλοι. Λίγοι κατάφεραν να σωθούν στα Ψαρά και σ’ άλλα μέρη. Η καταστροφή αυτή προκάλεσε πολλές αντιδράσεις στην Ευρώπη. 

Λίγο αργότερα ο Κανάρης με το πυρπολικό του ανατίναξε την τουρκική ναυαρχίδα στο λιμάνι της Χίου.

Η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κανάρη. Πίνακας του Νικηφόρου Λύτρα

Εκεί βρήκαν το θάνατο ο Καρά Αλής και 2000 ναύτες και στρατιώτες, που γιόρταζαν το Μπαϊράμι, τη μεγαλύτερη θρησκευτική γιορτή των μουσουλμάνων.

Πορτρέτο του Κωνσταντίνου Κανάρη. Εθνικό Ιστορικό Μουσείο

Μετά απ’ αυτό ο τουρκικός στόλος έκρινε σκόπιμο να πλεύσει στο Βόσπορο, χωρίς να προσφέρει ουσιαστική βοήθεια. Μετά την εξόντωση του Αλή πασά, ο Χουρσίτ με τον στρατό του ήταν ελεύθερος να καταπνίξει την Επανάσταση στη Δυτική Ελλάδα. Αποφάσισε όμως να ξεκαθαρίσει την κατάσταση στην Ήπειρο, όπου οι Σουλιώτες είχαν στο μεταξύ ξαναγυρίσει στο Σούλι. Ο Μάρκος Μπότσαρης κατέβηκε τότε στη Νότια Ελλάδα και ζήτησε βοήθεια. 

Μάρκος Μπότσαρης, ελαιογραφία στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Η ελληνική κυβέρνηση έστειλε ένα εκστρατευτικό σώμα με επικεφαλής το Μαυροκορδάτο, που δεν ήταν στρατιωτικός.

O Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος
Ελαιογραφία, Εθνικό Ιστορικό Μουσείο

Το σώμα αυτό, στο οποίο συμμετείχαν και πολλοί φιλέλληνες, αντιμετώπισε τους Τούρκους στο Πέτα, όπου και νικήθηκε. 

Η μάχη του Πέτα

Οι Σουλιώτες μετά από ηρωική αντίσταση αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν και να καταφύγουν στα Επτάνησα. Μερικοί από το στρατό του Μαυροκορδάτου κατάφεραν να φτάσουν στο Μεσολόγγι και βάλθηκαν να οργανώσουν την άμυνά του. 

Ο Μαυροκορδάτος διεύθυνει την άμυνα στην Πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου

Οι Τούρκοι το πολιόρκησαν κι άρχισαν συγχρόνως διαπραγματεύσεις, που κράτησαν πολύ καιρό. Στο μεταξύ έφτασαν στο Μεσολόγγι ενισχύσεις και οι πολιορκημένοι μπόρεσαν να αποκρούσουν τις επιθέσεις που ακολούθησαν. 

Αρχηγός της εκστρατείας στην Πελοπόννησο ορίστηκε ο Δράμαλης, που με τεράστια δύναμη έφτασε στο Άργος.

Δράμαλης

Ο Κολοκοτρώνης όμως, εφαρμόζοντας την τακτική της «καμένης γης», τον ανάγκασε να πάρει το δρόμο του γυρισμού. 

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Στα στενά των Δερβενακίων, που με διαταγή του Κολοκοτρώνη είχαν καταλάβει οι Έλληνες, έγινε φονική μάχη. 

Η μάχη στα Δερβενάκια

Οι Τούρκοι αναζήτησαν άλλους δρόμους διαφυγής, αλλά ήταν όλοι κλεισμένοι.

Άγαλμα του Κολοκοτρώνη στα Δερβενάκια

Ελάχιστοι μπόρεσαν να σωθούν και να φτάσουν στην Κόρινθο.

Η ΜΑΧΗ ΣΤΑ ΔΕΡΒΕΝΑΚΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

Στα χέρια των Ελλήνων έπεσαν πολλά λάφυρα. Ο Δράμαλης πέθανε στην Κόρινθο και ο Χουρσίτ αυτοκτόνησε.  

Ο Χουρσίτ πασάς

Ο Κολοκοτρώνης έγινε αρχιστράτηγος και η Επανάσταση εδραιώθηκε.

21. Η επανάσταση εδραιώνεται

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΗΜΕΙΩΝΕΙ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ

Στην Πελοπόννησο οι επαναστάτες απελευθέρωσαν την Καλαμάτα.

Η απελευθέρωση της Καλαμάτας

 ΒΙΝΤΕΟ: Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ (ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ)

Οι αρχηγοί τους άρχισαν αμέσως τις συζητήσεις για τις παραπέρα ενέργειές τους. Μερικοί πρότειναν να διασπαστούν οι δυνάμεις και να πολιορκηθούν τα κάστρα του Μοριά. Ο Κολοκοτρώνης είχε αντίρρηση. Πίστευε ότι όλοι μαζί έπρεπε να προσπαθήσουν να πάρουν την Τριπολιτσά. Αν έπεφτε αυτή, τ’ άλλα κάστρα δε θα μπορούσαν να αντέξουν. 

Η στρατηγική θέση της Τριπολιτσάς στο κέντρο του Μοριά

Τη γνώμη του την ασπάστηκαν λίγοι. Μ’ αυτούς τους λίγους ξεκίνησε, αλλά, καθώς προχωρούσε, σ’ αυτούς προσθέτονταν κι άλλοι κι έγιναν μια υπολογίσιμη δύναμη. Έπιασαν τα βουνά γύρω από την Τριπολιτσά και η πολιορκία άρχισε. 

Η πολιορκία της Τριπολιτσάς

Στην αρχή ήταν ανοργάνωτοι· όσο όμως περνούσε ο καιρός η κύκλωση στένευε και ο πόλεμος αγρίευε.
Οι Τούρκοι ήταν απασχολημένοι με τον πόλεμο εναντίον του Αλή πασά. Ο Χουρσίτ όμως ανησύχησε κι έστειλε τον εμπειροπόλεμο Μουσταφάμπεη από τα Γιάννενα να βοηθήσει τους πολιορκημένους Τούρκους.

Ο Χουρσίτ Μεχμέτ Πασάς από λιθογραφία του 19ου αιώνα

Ο στρατός του Μουσταφάμπεη, παρόλο που έφτασε γρήγορα, δεν μπόρεσε να βοηθήσει, γιατί συντρίφτηκε στο Βαλτέτσι, όπου οι Έλληνες πολέμησαν με μεγάλη αποφασιστικότητα. 

Ο οπλαρχηγός Αναγνωσταράς στην μάχη στο Βαλτέτσι

Η νίκη αυτή χαιρετίστηκε μ’ ενθουσιασμό και οι Έλληνες πίστεψαν πια ότι οι Τούρκοι δεν είναι ακατανίκητοι. Έτσι ο κλοιός γύρω από την Τριπολιτσά έγινε πιο ασφυκτικός. Οι δρόμοι του ανεφοδιασμού είχαν κοπεί. Ο Χουρσίτ στο μεταξύ είχε στείλει στην Ανατολική Ελλάδα κι άλλο στρατό με αρχηγούς τον Κιοσέ Μεχμέτ και τον Ομέρ Βρυώνη. 

Ομέρ Βρυώνης, πίνακας του Ευγένιου Ντελακρουά

Την πορεία αυτού του στρατού ανέλαβαν να ανακόψουν οι οπλαρχηγοί της Στερεάς Ελλάδας στη Χαλκομάτα και την Αλαμάνα, χωρίς όμως επιτυχία. 

Οι αμυντική παράταξη των Ελλήνων οπλαρχηγών

Έπεσαν μάλιστα στο πεδίο της μάχης κορυφαίες μορφές του Αγώνα, όπως ο επίσκοπος Σαλώνων Ησαΐας. 

Το μνημείο του Ησαΐα, επισκόπου Σαλώνων, στην Χαλκομάτα

Ο αρχηγός των αγωνιστών της Στερεάς Ελλάδας Αθανάσιος Διάκος πιάστηκε αιχμάλωτος και θανατώθηκε με απάνθρωπο τρόπο. 

Ο Αθανάσιος Διάκος, πίνακας του Διονύσιου Τσόκου

Ο Διάκος αιχμάλωτος των Τούρκων

Ύστερα ο Ομέρ Βρυώνης κατευθύνθηκε προς την Άμφισσα με σκοπό να περάσει στην Πελοπόννησο. Δεν κατόρθωσε όμως να φτάσει ως εκεί, γιατί στο Χάνι της Γραβιάς ο Οδυσσέας Ανδρούτσος με 118 παλικάρια τού έφραξε το δρόμο. 

Οδυσσέας Ανδρούτσος

Φτάνοντας στο χάνι ο Ομέρ Βρυώνης διέταξε τους Έλληνες να παραδοθούν. Η απάντηση που πήρε ήταν οι ομοβροντίες των όπλων των πολεμιστών. Η μάχη σταμάτησε το βράδυ, αφού οι Τούρκοι είχαν χάσει πάνω από 800 στρατιώτες και οι Έλληνες μόνο 6. Ο Ομέρ Βρυώνης έστειλε να φέρουν κανόνια από τη Λαμία. Ο Ανδρούτσος και τα παλικάρια του, λίγο πριν ξημερώσει, έκαμαν έξοδο και πέρασαν ανάμεσα από τους ανύποπτους Τούρκους. Οι Έλληνες πήραν έτσι εκδίκηση για το θάνατο του Διάκου.

Το μνημείο του Οδυσσέα Ανδρούτσου στη Γραβιά

Ο Ομέρ Βρυώνης έπειτα από τη Γραβιά είδε πως έπρεπε να τελειώνει με την Εύβοια. Αλλά κι εκεί, στα Βρυσάκια, δεν είχε καλύτερη τύχη. Αποκρούστηκε από το στρατό του Αγγελή Γοβγίνα και αναγκάστηκε να στραφεί προς την Αθήνα, όπου οι Έλληνες πολιορκούσαν την Ακρόπολη. 

Αγγελής Γοβγίνας

Εκεί έλυσε την πολιορκία, αλλά δεν τόλμησε να περάσει τον Ισθμό, γιατί φυλαγόταν γερά. Αναγκάστηκε τότε να γυρίσει πίσω στη Λαμία, αφού και μια άλλη τουρκική στρατιά που ξεκίνησε από τη Μακεδονία είχε αποκρουστεί στα Βασιλικά της Βοιωτίας από τον Ι. Γκούρα. 

Ο Καπετάν Γκούρας. Εθνική Πινακοθήκη

Ενώ αυτά συνέβαιναν στη στεριά, στη θάλασσα ο ελληνικός στόλος πήρε την πρωτοβουλία. Οι Τούρκοι έκαμαν μια επιδεικτική κίνηση γύρω από τη Λέσβο. Οι Έλληνες ανατίναξαν ένα τούρκικο καράβι στην Ερεσό με πυρπολικό.

Η πυρπόληση του τούρκικου καραβιού στην Ερεσό

Στο μεταξύ η Τριπολιτσά αβοήθητη, έπειτα από τη φοβερή πολιορκία έπεσε. Η Πελοπόννησος σχεδόν ελευθερώθηκε. Το σχέδιο του Κολοκοτρώνη είχε θριαμβεύσει.

20. Η επανάσταση σημειώνει επιτυχίες

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΞΑΠΛΩΝΕΤΑΙ

Τον ίδιο καιρό, που η Επανάσταση είχε ξεσπάσει στη Μολδοβλαχία, η Πελοπόννησος βρισκόταν σε αναβρασμό. Οι κάτοικοι είχαν πιστέψει ότι η ώρα του ξεσηκωμού είχε φτάσει και δεν το έκρυβαν. Οι φήμες για απίθανα γεγονότα, όπως ότι η Ρωσία ήταν έτοιμη να επέμβει ή ότι άλλες περιοχές είχαν ανοίξει νικηφόρο πόλεμο με τους Τούρκους, διαδέχονταν η μια την άλλη. 
Στο μεταξύ είχε φτάσει στην Πελοπόννησο, ως εκπρόσωπος της Φιλικής εταιρείας, ο αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Δίκαιος ή Παπαφλέσσας και είχε γίνει η ψυχή του κινήματος. 

Παπαφλέσσας

Ασυγκράτητος διέτρεχε την ύπαιθρο και, διαδίδοντας ότι όλα είναι έτοιμα, σκορπούσε τον ενθουσιασμό. Στη Μάνη, εξάλλου, βρισκόταν από καιρό ο πρωτοκλέφτης Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.

Θ. Κολοκοτρώνης

Οι Τούρκοι, βλέποντας τις ύποπτες κινήσεις, κάλεσαν στην Τριπολιτσά τους αρχιερείς και τους προεστούς για σύσκεψη. Όσους πήγαν τους φυλάκισαν. 
 Οι περισσότεροι όμως δεν πήγαν, γιατί ήξεραν τι τους περίμενε. 

Αυτό τους εξέθεσε περισσότερο στα μάτια των Τούρκων. Το Μάρτιο του 1821 ξεκίνησε η Επανάσταση από την Πελοπόννησο. 

Λάβαρο Επανάστασης

Στην αρχή οι συγκρούσεις ήταν μεμονωμένες. Οι Τούρκοι ζούσαν μαζί με τους Έλληνες και είχαν προσωπικές επαφές, ακόμα και φιλίες. Μόλις άρχισε η Επανάσταση, οι σχέσεις τους άλλαξαν. Οι Τούρκοι φοβισμένοι έμπαιναν στα κάστρα κι οι Έλληνες έμεναν απ’ έξω για να τους πολιορκήσουν. 

Οι πολιορκητές, κατά οικογένειες και χωριά, χωρίς όπλα και αρχηγούς, απέκλειαν τους δρόμους ανεφοδιασμού των κάστρων. Ο αγώνας κάπως έτσι άρχισε. Όσο όμως περνούσε ο καιρός, ο πόλεμος αγρίευε και έδειχνε το αληθινό του πρόσωπο. 
Στη Στερεά Ελλάδα, όπου υπήρχε αρματολική παράδοση και οργάνωση, οι επαναστάτες κινήθηκαν πιο συντονισμένα. Ο Πανουργιάς κατέλαβε την Άμφισσα.

Ο Πανουργιάς

 Ο Αθανάσιος Διάκος τη Λιβαδειά. 

Ο Αθανάσιος Διάκος, πίνακας του Διονύσιου Τσόκου

Λίγο αργότερα επαναστάτησε και η Δυτική Στερεά. Έτσι  η Επανάσταση απλώθηκε σε όλη τη Στερεά Ελλάδα,  η οποία επρόκειτο να κρατήσει το μεγαλύτερο βάρος των τουρκικών επιδρομών. Η φλόγα μεταδόθηκε στο Πήλιο, τη Χαλκιδική και σε άλλες περιοχές. Από τα νησιά πρώτα επαναστάτησαν οι Σπέτσες με την Μπουμπουλίνα και ακολούθησαν τα άλλα.

Η Μπουμπουλίνα

Σε λίγο στο Αιγαίο έπλεαν μόνο τα ελληνικά πλοία, παρόλο που ο τουρκικός στόλος ήταν ισχυρότερος. Έπρεπε να κρατηθούν ελεύθερα τα νησιά, για να ανεφοδιάζεται  ο ελληνικός στόλος και να εμποδιστεί με κάθε τρόπο απόβαση Τούρκων από τη Μ. Ασία.
Ο σουλτάνος Μαχμούτ Β΄, μόλις πληροφορήθηκε για την Επανάσταση, οργίστηκε σε αφάνταστο βαθμό και έδωσε εντολή για αντίποινα εναντίον των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη, το Αϊβαλί. Ανάμεσα στα πολλά θύματα του φανατισμού ήταν και ο πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε΄. Τον συνέλαβαν την ημέρα του Πάσχα και τον κρέμασαν μαζί με τρεις επισκόπους. 

«Ο Πατριάρχης Γρηγορίος Ε΄ συρόμενος στην αγχόνη», Λεπτομέρεια από τον πίνακα του Νικηφόρου Λύτρα

Οι Τούρκοι ήθελαν μ’ αυτόν τον τρόπο να τρομοκρατήσουν τους Έλληνες και να κάμψουν το φρόνημά τους. Οι αγριότητες όμως αυτές, που συνεχίστηκαν και στη διάρκεια της Επανάστασης, είχαν το αντίθετο αποτέλεσμα. 
Ενίσχυσαν την αποφασιστικότητα των αγωνιστών και προκάλεσαν την αγανάκτηση των χριστιανικών λαών της Δύσης και της Ανατολής.

19. Η επανάσταση εξαπλώνεται

Η Αθηναϊκή Συμφωνική Ορχήστρα Νέων (ΑΣΟΝ) στο σχολείο μας

Ένα υπέροχο μουσικό ταξίδι απόλαυσαν τα παιδιά του σχολείου μας παρακολουθώντας τη συναυλία  της Αθηναϊκής Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων (ΑΣΟΝ) με το κουιντέτο Χάλκινων Πνευστών. 

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΛΔΟΒΛΑΧΙΑ

Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, ως αρχηγός πια της Φιλικής εταιρείας, κάλεσε σε σύσκεψη τους Φιλικούς, για να εκτιμήσουν την κατάσταση και να οργανώσουν τη δράση τους. 

Οι Φιλικοί αποφάσισαν να αρχίσει η Επανάσταση από την Πελοπόννησο. Για πολλούς λόγους όμως η Επανάσταση άρχισε τελικά από τη Μολδοβλαχία. 

Στο σχέδιο δράσης προβλεπόταν: να δημιουργηθεί επαναστατική κατάσταση στη Μολδοβλαχία, για να αναγκαστούν οι Τούρκοι να διασπάσουν τις δυνάμεις τους· να ξεσηκωθούν εναντίον των Τούρκων και οι άλλοι βαλκανικοί λαοί. Να συγκεντρώσει ο Υψηλάντης στρατό και να τον οδηγήσει στη νότια Ελλάδα. 

Το Φεβρουάριο του 1821 ο Αλέξανδρος Υψηλάντης από τη Ρωσία πέρασε στη Μολδαβία και έφτασε στην πρωτεύουσά της, το Ιάσιο. 

Η Επανάσταση άρχισε. Οι πρώτες δυσκολίες του Αγώνα δεν άργησαν να φανούν. Η ξένη υποστήριξη, που υποσχόταν σε προκήρυξή του ο Υψηλάντης, δεν ερχόταν. Οι κάτοικοι των περιοχών αυτών δεν έδειξαν ενδιαφέρον, όπως ήλπιζαν οι Φιλικοί. Τότε ο Υψηλάντης με τους 2.000 άντρες που συγκέντρωσε προχώρησε νοτιότερα. 

Στην πορεία προς το Βουκουρέστι συγκρότησε τον Ιερό λόχο από Έλληνες σπουδαστές ευρωπαϊκών πανεπιστημίων, που πρόθυμα έτρεξαν να πάρουν μέρος στον αγώνα.

Η Σημαία του Ιερού Λόχου

Τέλος με αρκετή καθυστέρηση έφτασε στο Βουκουρέστι, την πρωτεύουσα της Βλαχίας. Οι δυσκολίες του Αγώνα έγιναν μεγαλύτερες. Ο πατριάρχης αναγκάστηκε να αφορίσει τον Υψηλάντη και το κίνημά του, επειδή φοβόταν τα αντίποινα των Τούρκων εναντίον των Ελλήνων.

Γρηγόριος Ε΄, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Όμως στις 23 Μαρτίου 1821 αναγκάστηκε να αφορίσει τον Αλέξανδρο Υψηλάντη

Οι Ρώσοι, που δεσμεύονταν από την Ιερή συμμαχία, όχι μόνο δεν έστειλαν βοήθεια, αλλά επέτρεψαν στα τουρκικά στρατεύματα να μπουν στις ηγεμονίες και διέγραψαν τον Υψηλάντη από τον κατάλογο των αξιωματικών. 
Με λιγοστές δυνάμεις, χωρίς βοήθεια και καλή οργάνωση, οι Έλληνες αντιμετώπισαν με ηρωισμό σε πολλές μάχες τα πολυάριθμα τουρκικά στρατεύματα. 

Η πορεία του Υψηλάντη

Η αποφασιστικότερη μάχη δόθηκε στο Δραγατσάνι (2 Ιουνίου 1821), όπου οι Ιερολοχίτες έβαψαν με το αίμα τους το πεδίο της μάχης. 

Ο Ιερός Λόχος μάχεται στο Δραγατσάνι,
Πίνακας του Πέτερ φον Χες, Μουσείο Μπενάκη

Ηρωικό ήταν και το τέλος άλλων γενναίων αγωνιστών (Αθανασίου Καρπενησιώτη, Γεωργάκη  Ολύμπιου και Γιάννη Φαρμάκη). 

Ο θάνατος του Αθ. Καρπενησιώτη

Ο Γεωργάκης Ολύμπιος. Πίνακας στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο

Ο Ιωάννης Φαρμάκης με τον Γεώργιο Ολύμπιο, ενώ βάζει φωτιά στη μονή Σέκου

Η επανάσταση στη Μολδοβλαχία έσβησε. Από τότε ο σουλτάνος έπαψε να διορίζει εκεί Έλληνες ηγεμόνες. Η επανάσταση στη Μολδοβλαχία, που κράτησε επτά μήνες, είχε και τη θετική της πλευρά. Ο αντιπερισπασμός, που προέβλεπε το σχέδιο, είχε πραγματοποιηθεί. Οι Τούρκοι έστειλαν στη Μολδοβλαχία αρκετό στρατό, διασπώντας έτσι τις δυνάμεις τους.
18. Η επανάσταση αρχίζει από τη Μολδοβλαχία

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Την Τετάρτη 18-1-2012 οι μαθητές του σχολείου μας θα παρακολουθήσουν συναυλία από την Αθηναϊκή Συμφωνική Ορχήστρα Νέων (ΑΣΟΝ) με το κουιντέτο Χάλκινων Πνευστών. 

Τα παιδιά θα γνωρίσουν την τέχνη της μουσικής, τα όργανα της ορχήστρας και ένα ρεπερτόριο κλασικής και σύγχρονης μουσικής. Στο πρόγραμμα διάρκειας 70 λεπτών παρουσιάζονται οι τεχνικές των μουσικών οργάνων και πληροφορίες για τα έργα που θα παρουσιαστούν και τους συνθέτες τους. Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί στο χώρο του σχολείου.

Ας πάρουμε μια μικρή γεύση από ανάλογη εκδήλωση σε άλλο σχολείο.

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων που αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου το κόστος της συναυλίας.

Την ίδια μέρα θα πραγματοποιηθεί η κοπή της βασιλόπιτας για τις τάξεις του σχολείου, ευγενική προσφορά επίσης του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων.

Η ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Τον 19ο αιώνα είχε ωριμάσει η ιδέα ότι με τις δικές τους κυρίως, δυνάμεις θα απελευθερώνονταν οι Έλληνες. Το 1814 συναντήθηκαν στην Οδησσό της Ρωσίας ο Αθανάσιος Τσακάλωφ, ο Νικόλαος Σκουφάς και ο Εμμανουήλ Ξάνθος οι οποίοι έμελλε να γίνουν οι πρωτεργάτες της προετοιμασίας του Αγώνα. 

Αθανάσιος Τσακάλωφ

Νικόλαος Σκουφάς

Εμμανουήλ Ξάνθος

Ήταν και οι τρεις έμποροι, ζούσαν έξω από την Ελλάδα, αλλά πονούσαν για την άθλια κατάσταση, στην οποία είχε περιπέσει η πατρίδα την εποχή της σκλαβιάς. Αυτοί αποφάσισαν να ιδρύσουν μια μυστική οργάνωση που την ονόμασαν Εταιρεία των φιλικών, τη γνωστή περισσότερο ως Φιλική εταιρεία. 

Το Έμβλημα της Φιλικής Εταιρείας

Ο τελικός σκοπός της Εταιρείας ήταν ο αγώνας για την απελευθέρωση. 

Η σφραγίδα της Φιλικής Εταιρείας

Για να κατορθωθεί όμως αυτό, έπρεπε οι Έλληνες πρώτα να οργανωθούν, αφού μυηθούν στο μυστικό της Εταιρείας. Η μύηση στην Εταιρεία γινόταν κρυφά και έπαιρνε μορφή ιεροτελεστίας.

Ο υποψήφιος έδινε όρκο ότι θα τηρήσει το μυστικό και θα ακολουθεί τις εντολές της Εταιρείας.

Ο όρκος των Φιλικών ( Α. Τσόκου)

Οι Φιλικοί δε γνωρίζονταν μεταξύ τους επικοινωνούσαν με συνθηματικές φράσεις, καθώς και με συνθηματικό αλφάβητο. 

Οι Φιλικοί άφηναν να εννοείται ότι πίσω από την Εταιρεία είναι μια μεγάλη δύναμη, που θέλει την απελευθέρωση των Ελλήνων. Πολλοί πίστεψαν ότι πρόκειται για τη Ρωσία, που ήταν ομόδοξη. Με το πέρασμα των χρόνων μυούνταν στη Φιλική εταιρεία όλο και περισσότεροι. Από τους πρώτους που έγιναν Φιλικοί ήταν οι κλέφτες. 

Στη συνέχεια μπήκαν στην Εταιρεία έμποροι, κληρικοί και άλλοι. Για να γίνει πιο αποτελεσματική η δράση της Εταιρείας, μετέφεραν την έδρα της στην Κωνσταντινούπολη και αναζήτησαν αρχηγό. 

Απευθύνθηκαν στον Καποδίστρια, που ήταν τότε υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας, αλλά εκείνος, που γνώριζε την εχθρική διάθεση των ευρωπαϊκών δυνάμεων απέναντι στα επαναστατικά κινήματα, αρνήθηκε.

Ο Καποδίστριας που αρνήθηκε την αρχηγία

Στη συνέχεια οι Φιλικοί απευθύνθηκαν στον Αλέξανδρο Υψηλάντη, που δέχτηκε με ενθουσιασμό κι έγινε ο γενικός αρχηγός της Φιλικής εταιρείας.

Ο Πρίγκιπας Αλέξανδρος Υψηλάντης

17. Η Φιλική Εταιρεία