31 Μαρτίου 2011
30 Μαρτίου 2011
29 Μαρτίου 2011
ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ "ΑΝΤΙΟ" ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΙΑΚΩΒΟ ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗ
Γεννήθηκε στη Νάξο στις 3 Δεκεμβρίου του 1922. Το 1935 η οικογένειά του έρχεται για μόνιμη εγκατάσταση στην Νίκαια. Στη κατοχή αναμείχθηκε στην αντίσταση αλλά όταν συνελήφθη από τους Γερμανούς (1943) οδηγήθηκε και κρατήθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν μέχρι τις 5 Μαΐου 1945 οπότε και απελευθερώθηκε από τις συμμαχικές δυνάμεις.
Όταν γυρίζει στην Ελλάδα, οι παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν, το χειμώνα του 1945-46, τον συναρπάζουν... «εκεί ανακάλυψα τον εαυτό μου και τον προορισμό μου». Αν και δεν ολοκλήρωσε γυμνασιακή μόρφωση έδειξε ιδιαίτερη αφοσίωση στο γράψιμο. Τον Καμπανέλλη ανακάλυψε ο Αδαμάντιος Λεμός. Το πρώτο θεατρικό έργο του ήταν "ο Χορός πάνω στα στάχυα" που παρουσιάστηκε τη θερινή θεατρική περίοδο 1950 από το θίασο Λεμού στο Θέατρο «Διονύσια» της Καλλιθέας.
Παντρεύτηκε την ηθοποιό Τάνια Σαββοπούλου.
Από τα θεατρικά του έργα τα πλέον γνωστά είναι "Έβδομη μέρα της δημιουργίας", "Η Αυλή των θαυμάτων", "Ηλικία της νύχτας", "Παραμύθι χωρίς όνομα", "Γειτονιά των Αγγέλων", "Βίβα Ασπασία", "Οδυσσέα γύρισε σπίτι", "Αποικία των τιμωρημένων", "Το μεγάλο μας τσίρκο", "Ο εχθρός λαός" και "Πρόσωπα για βιολί και ορχήστρα".
Τις τελευταίες μέρες βρισκόταν νοσηλευόμενος σε μονάδα εντατικής θεραπείας μετά από επιπλοκή λόγω της νεφροπάθειας από την οποία έπασχε.
Έφυγε στις 29 Μαρτίου 2011 λίγες μέρες μετά το θάνατο και της γυναίκας του Νίκης.
27 Μαρτίου 2011
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΥΠΑΙΘΡΟ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΝ ΙΣΑΥΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ
Μεγάλο μέρος του βυζαντινού πληθυσμού ζει στην ύπαιθρο σε όμορφα χωριά και κωμοπόλεις. Τα σπίτια τους είναι ανάλογα με την οικονομική τους κατάσταση. Οι πιο πολλοί είναι γεωργοί και βοσκοί.
Βυζαντινοί κτηνοτρόφοι |
Αγαπούν τη ζωή και τον τόπο τους και χαίρονται με το κυνήγι και το ψάρεμα.
Βυζαντινοί ψαράδες |
Σύνεργα ψαρέματος (καμάκια) από εκείνη την εποχή |
Μεγάλο μέρος των Βυζαντινών ζούσε στην ύπαιθρο. Κατοικούσαν σε κωμοπόλεις και χωριά αλλά και σε οικισμούς και σε αγροικίες χτισμένες γύρω από αυτά. Τα πιο πολλά χωριά ήταν χτισμένα στις πλαγιές λόφων πλάι σε πηγές, που ήταν και πηγή ζωής για τους κατοίκους τους.
Στο κέντρο του χωριού ήταν η πλατεία και η μεγάλη εκκλησία. Εκεί τη μέρα της γιορτής του προστάτη Αγίου γινόταν τοπικό πανηγύρι.
Βυζαντινό πανηγύρι |
Παρόμοιες γιορτές και πανηγύρια γίνονταν και στα ξωκλήσια των χωριών και ιδιαίτερα σ’ αυτά που γιόρταζαν την άνοιξη ή το καλοκαίρι.
Τα σπίτια της υπαίθρου ήταν ανάλογα με την οικονομική κατάσταση των ιδιοκτητών. Οι μικροκαλλιεργητές έμεναν σε ισόγειες στενόχωρες κατοικίες με χαμηλές πόρτες και μικρά παράθυρα. Οι Δυνατοί ζούσαν σε διώροφα σπίτια σκεπασμένα με κεραμίδια, με εξωτερική σκάλα και εξώστες, για θέα και αναψυχή.
Οικία Δυνατών |
Στα «κατώγια» των σπιτιών και στον ασφαλισμένο περίβολό τους υπήρχαν κελάρια, πατητήρια και αποθήκες για τους καρπούς και τα τρόφιμα.
Κάτοψη Βυζαντινής οικίας |
Η διαμόρφωση των εσωτερικών χώρων σε μια συνηθισμένη Βυζαντινή οικία |
Πλούσιοι και φτωχοί φρόντιζαν να μη λείπουν από το σπίτι τα απαραίτητα για τη διατροφή της οικογένειάς τους είδη.
Οιονοποσία |
Το σιτάρι, το κρασί και το λάδι της χρονιάς ήταν στην πρώτη φροντίδα τους.
Γέμισμα πιθαριών |
Αποθηκευτικά μέσα |
Οι γυναίκες είχαν την επιμέλεια του σπιτιού, των παιδιών, των τροφίμων και των φαγητών. Στις γεωργικές εργασίες έπαιρναν συνήθως μέρος μόνο στις περιόδους συγκομιδής των καρπών.
Το μάζεμα της ελιάς |
Πολλές όμως εργάζονταν στο σπίτι υφαίνοντας και κεντώντας και άλλες σε εργαστήρια και καταστήματα αρωμάτων και μεταξιού. Κάθε χωριό είχε τη δική του περιφέρεια γης, που ανήκει στους κατοίκους του. Γύρω από τους οικισμούς υπήρχαν κήποι και περιβόλια με καρποφόρα δέντρα και πιο μακριά κτήματα φυτεμένα με αμπέλια, ελιές και χωράφια σπαρμένα με δημητριακά.
Σκηνές από την ύπαιθρο |
Πολλές περιοχές της υπαίθρου ήταν φυτεμένες με μουριές, που με τα φύλλα τους έτρεφαν μεταξοσκώληκες. Σε κάθε χωριό ακόμη υπήρχε κοινόχρηστη περιοχή με δάση και βοσκοτόπια για την προμήθεια ξύλων και για τη βοσκή των ζώων. Η καλλιεργήσιμη γη ανήκε σε μικροκαλλιεργητές και η πιο πολλή σε μεγαλοϊδιοκτήτες ή «Δυνατούς», καθώς τους έλεγαν. Οι κάτοικοι των στεριανών χωριών ήταν συνήθως γεωργοί και βοσκοί. Στα νησιά και στα παράλια ασχολούνταν με το ψάρεμα και τη ναυτιλία.
Ψάρεμα με δίχτυ |
Το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας το περνούσαν καλλιεργώντας τα κτήματά τους ή βόσκοντας τα ζώα τους. Το ψάρεμα και το κυνήγι όμως τους ευχαριστούσε ιδιαίτερα.
Κυνηγός |
Αρκετοί από αυτούς ακόμη ήταν τεχνίτες γεωργικών μέσων και εργαλείων, μεταφορείς και μικρέμποροι των αγροτικών προϊόντων.
ΦΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΕΙΝΕΙ...
«Πάμε να τσιμπήσουμε κάτι»
Οι Βυζαντινοί, όπως και οι αρχαίοι, έτρωγαν τις στερεές τροφές με τα χέρια. Όταν έτρωγαν κρέας έπιαναν και τσιμπούσαν τη μερίδα τους με τα δάχτυλα. Από τη συνήθεια αυτή των Βυζαντινών έχει μείνει η φράση, που λέμε ως σήμερα στους καλεσμένους μας: Πάμε να τσιμπήσουμε κάτι (δηλαδή να φάμε).
«Αυτό μοσχοβολάει»
Οι κάτοικοι της υπαίθρου και ιδιαίτερα οι γυναίκες μάζευαν και χρησιμοποιούσαν αρωματικά φυτά, βότανα και λουλούδια για τον καλλωπισμό τους, τη μαγειρική και την παρασκευή αρωμάτων. Πολλά απ’ αυτά τα πουλούσαν, και μάλιστα σε καλές τιμές. Πιο περιζήτητο από όλα αυτά για το άρωμά του ήταν ο μόσχος. Γι’ αυτό εξακολουθούμε να λέμε ακόμη: Αυτό μοσχοβολάει ή αυτό το μοσχοπούλησε.
«Αυτός είναι ξεφτέρι»
Πολλοί Βυζαντινοί στα κυνήγια τους, αντί για σκύλους, χρησιμοποιούσαν εκπαιδευμένα απ’ αυτούς γεράκια, τα ξεφτέρια όπως τα έλεγαν, για τη σύλληψη των θηραμάτων. Τα γυμνασμένα αυτά αρπακτικά ήταν περιζήτητα, επειδή δε λάθευαν στο κυνήγι τους. Γι’ αυτό και σήμερα λέμε ξεφτέρια αυτούς που αναζητούν και πετυχαίνουν το στόχο τους.
«Χάθηκε σαν το σκυλί στ’ αμπέλι»
Την εποχή που ωρίμαζαν τα σταφύλια, τακτικοί επισκέπτες των αμπελιών ήταν διάφορα ζώα όπως σκύλοι και αλεπούδες. Σ’ αυτά τα ζώα άρεσαν πολύ τα σταφύλια. Για ν’ αποφύγουν τις ζημιές οι αμπελουργοί έστηναν παγίδες, ώστε να τα πιάσουν, και κάποια έχαναν τη ζωή τους. Ο «Γεωργικός Νόμος» μάλιστα όριζε ότι: «εάν κάποιος στήσει παγίδα στην περίοδο καρποφορίας των αμπελιών και πέσει σ’ αυτή σκύλος και πεθάνει, ο ιδιοκτήτης του αμπελιού δεν έχει καμιά ευθύνη και ο ιδιοκτήτης του σκύλου δεν πληρώνεται για τη ζημιά του ζώου του».
ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ
Την εργασία επιμελήθηκε ο μαθητής Θεοτόκης Π.
26 Μαρτίου 2011
Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ
ΑΠΟΨΕ ΣΒΗΝΟΥΜΕ ΤΑ ΦΩΤΑ
Ας σβήσουμε και φέτος συμβολικά τα φώτα!Ας σκεφτούμε ξανά αυτή τη "γη που την πατούμε" και που θα την κληρονομήσουν οι επόμενες γενιές.Ας σκεφτούμε ξανά τη μάνα γη. Πόσο θα αντέξει ακόμα να την πληγώνουμε;Πόσο αδιάφοροι μπορούμε να μείνουμε ακόμη στην καταστροφή της;
Ποιος θα μας πείσει να περιορίσουμε την αυθαιρεσία και την αλόγιστη χρήση της τεχνολογίας; Ποιος θα βρεθεί να ευαισθητοποιήσει τους μελλοντικούς ηγέτες για να πάρουν ζεστά το θέμα της προστασίας της φύσης;
Ο καθένας μας έχει τη δύναμη να το κάνει. Στην καθημερινή του ζωή.Ας μη μένουμε άλλο απαθείς! Ας κάνουμε κάτι πριν να είναι πολύ αργά!!! Ας είναι αυτή η συμβολική πράξη μόνο η αρχή...
ΜΕΤΑΤΡΟΠΕΣ ΜΟΝΑΔΩΝ
ΦΤΙΑΞΤΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΣΩΣΤΑ ΤΙΣ ΜΕΤΑΤΡΟΠΕΣ
m = μέτρα , dm = δέκατα του μέτρου, cm = εκατοστά , mm = χιλιοστά
ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΣΤΕ ΤΙΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΜΗΚΟΥΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΣΤΗΛΗΣ ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΗΣ ΑΛΛΗΣ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΔΙΑΔΟΧΙΚΑ ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ.
millimeters = χιλιοστόμετρα
centimeters = εκατοστόμετρα
meters = μέτρα
kilometers = χιλιόμετρα
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ " PLAY THE GAME"
ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΤΕ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΕΤΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟΝ "ΤΡΟΧΟ" ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΣΩΣΤΑ ΤΙΣ ΜΕΤΑΤΡΟΠΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΑΤΩΝΤΑΣ "ΕΝΤΕR".
Από τη δεξιά στήλη μπορείτε να επιλέξετε "length" και να εξασκηθείτε στις μετατροπές των μονάδων μέτρησης μήκους, "area" για τις μονάδες μέτρησης επιφανειών και "level" 1,2,3,4 για το επίπεδο δυσκολίας που επιθυμείτε.
m = μέτρα , dm = δέκατα , cm = εκατοστά , mm = χιλιοστά, km= χιλιόμετραm2 = τετρ. μέτρα , dm2 = τετρ. δέκατα , cm2 =τετρ. εκατοστά , mm2 = τετρ. χιλιοστά, km2= τετρ. χιλιόμετρα
22 Μαρτίου 2011
"ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ"
Η ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΚΑΙ Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
Το Δεκέμβρη του 1825 ο Ιμπραήμ με το στρατό του έφτασε στο Μεσολόγγι και η πολιορκία έγινε στενότερη.
Ο Αιγύπτιος στρατηγός βλέποντάς το πίστεψε πως θα το έπαιρνε εύκολα και ανέλαβε την επιχείρηση μόνος του. ΄Εφερε μεγαλύτερα κανόνια, άνοιξε νέα χαρακώματα και με ελαφριά καράβια έσφιξε τον κλοιό από τη μεριά της θάλασσας πιο πολύ.
΄Όμως ο Μιαούλης κατάφερε και πάλι να περάσει λίγα τρόφιμα και πολεμοφόδια στους πολιορκημένους. Έτσι αυτοί όχι μόνο απέκρουσαν τους Αιγύπτιους αλλά και τους απομάκρυναν.
Τότε ο Ιμπραήμ ζήτησε τη βοήθεια του Κιουταχή.
Η κατάσταση στο Μεσολόγγι χειροτέρευε πολύ. Οι πολιορκημένοι έτρωγαν αρμυρίκια, ποντίκια, γάτες, σκουλήκια και σκύλους, ενώ το νερό είχε λιγοστέψει από τα πηγάδια.
Στο μεταξύ οι Αιγύπτιοι κατέλαβαν τα νησάκια της λιμνοθάλασσας Βασιλάδι και Ντολμά. Οι ΄Έλληνες υπερασπίστηκαν το νησάκι Κλείσοβα με πρωτοστάτη τον Κίτσο Τζαβέλα όπου προκάλεσαν σοβαρές απώλειες στους Τουρκοαιγύπτιους.
Ενώ η κυβέρνηση είχε παραμελήσει το στόλο, ο Μιαούλης με λίγα καράβια προσπάθησε να σπάσει το ναυτικό αποκλεισμό της πόλης, αλλά απέτυχε.
Το Μεσολόγγι δεν είχε να περιμένει βοήθεια πλέον από πουθενά. Τότε πήραν μια ηρωική απόφαση. Να επιχειρήσουν ΄Έξοδο ανάμεσα στα εχθρικά στρατεύματα. Το σχέδιο προέβλεπε την ταυτόχρονη έξοδο τριών τμημάτων από την πόλη ενώ συγχρόνως οι οπλαρχηγοί της Στερεάς θα χτυπούσαν κι αυτοί από έξω για να διευκολύνουν την έξοδο. Οι άρρωστοι, οι γέροι και οι βαριά πληγωμένοι θα έμεναν να αντισταθούν ως το τέλος.
Ξημέρωνε η Κυριακή των Βαΐων ( 11 Απριλίου 1826) . Η ηρωική έξοδος άρχισε.
Ο αιφνιδιασμός όμως δεν πέτυχε γιατί το σχέδιο τους είχε προδοθεί και οι εχθροί τους περίμεναν. Και ενώ τα δύο τμήματα προχωρούσαν μπροστά με στόχο να περάσουν ανάμεσα από τους εχθρούς πολεμώντας, στο τρίτο τμήμα ακούστηκαν φωνές "οπίσω, οπίσω , μωρέ παιδιά". Τότε προκλήθηκε σύγχυση και πανικός. Τα γυναικόπαιδα υποχώρησαν προς την πόλη όπου είχαν εισβάλει οι Τούρκοι.
Ο γέρο- πρόκριτος Χρίστος Καψάλης έβαλε φωτιά στην μπαρουταποθήκη όπου βρισκόταν μαζί με πολλούς άλλους και τινάχτηκαν στον αέρα, παίρνοντας μαζί και πολλούς Τούρκους.
Οι τελευταίοι υπερασπιστές συνέχιζαν μέσα στην πόλη το μάταιο αυτό αγώνα.
Η θυσία του Μεσολογγίου κέρδισε το θαυμασμό όλων των λαών της Ευρώπης.
Ο εθνικός μας ποιητής Δ. Σολωμός στο έργο του "Ελεύθεροι Πολιορκημένοι" που ήταν αφιερωμένο στον αγώνα των πολιορκημένων θα πει για το Μεσολόγγι:
"Τα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι"
ΑΚΟΥΣΤΕ ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΕ ΜΟΥΣΙΚΗ Γ. ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ ΜΕ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΟΥ Ν. ΞΥΛΟΥΡΗ
21 Μαρτίου 2011
14 Μαρτίου 2011
ΦΩΣ ΚΑΙ ΣΚΙΕΣ
ΔΕΙΤΕ ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ... ΣΚΙΕΣ ΤΟΥΣ
ΜΑΘΕΤΕ ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΣΚΙΕΣ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ
ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΦΤΑΝΕΙ ΣΤΟ ΑΠΟΓΕΙΟ ΤΗΣ ΑΚΜΗΣ ΤΟΥ
Από τον 9ο έως τον 11ο αιώνα το Βυζαντινό κράτος κυβέρνησαν αυτοκράτορες της μακεδονικής δυναστείας.
Στο διάστημα αυτό οι Μακεδόνες αυτοκράτορες, για την αντιμετώπιση των εξωτερικών θεμάτων:
- Οργάνωσαν αξιόμαχο στρατό και απελευθέρωσαν πολλά από τα κατακτημένα βυζαντινά εδάφη, στην Ανατολή, στη Δύση και στα Βαλκάνια.
- Έκλεισαν συνθήκες ειρήνης και φιλίας με τους λαούς του Βορρά και διέδωσαν το χριστιανισμό και το βυζαντινό πολιτισμό στις χώρες τους.
- Ξαναπήραν από τους Σαρακηνούς τον έλεγχο των θαλάσσιων δρόμων και τα βυζαντινά εμπορικά καράβια ανοίχτηκαν ξανά στο Αιγαίο, τη Μεσόγειο, την Αδριατική και τη νότια Ιταλία.
Ιδιαίτερη φροντίδα όμως έδειξαν και για την εσωτερική οργάνωση και καλή λειτουργία του κράτους.
- Οργάνωσαν καλύτερα τα Θέματα της αυτοκρατορίας και πρόσθεσαν σ’ αυτά και νέα από τις απελευθερωμένες και τις ακριτικές περιοχές.
Τα Θέματα της αυτοκρατορίας το 10ο αιώνα |
- Επανέφεραν την ηρεμία στην ταραγμένη από τις διαμάχες της εικονομαχίας εκκλησία και την έστρεψαν σε έργα ειρηνικά και φιλανθρωπικά.
- Ρύθμισαν με νέους νόμους (Επαναγωγή και Πρόχειρο Νόμο) τα καθήκοντα των αρχόντων, καθόρισαν τις σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας και προσάρμοσαν το δίκαιο στις συνθήκες της εποχής.
- Με το «Επαρχιακό βιβλίο» ρύθμισαν τα θέματα των εμπορικών συναλλαγών και έβαλαν τάξη στη λειτουργία των βιοτεχνιών και των επαγγελματιών, καθώς και στα όρια κέρδους καθενός.
- Συνέχισαν την προσπάθεια των Ισαύρων για την προστασία των μικροϊδιοκτητών και των ελεύθερων γεωργών από τους δυνατούς και επέβαλαν σ’ αυτούς το νόμο του «Αλληλέγγυου». Αυτός όριζε ότι οι πλούσιοι γαιοκτήμονες, μαζί με τους δικούς τους φόρους, πληρώνουν στο κράτος και τους φόρους των φτωχών γειτόνων τους, όταν εκείνοι αδυνατούν.
Τα μέτρα αυτά βοήθησαν στην ανάπτυξη της γεωργίας, της βιοτεχνίας, της ναυτιλίας και του εμπορίου κι έφεραν πλούτο και δόξα στην αυτοκρατορία. Η περίοδος αυτή ήταν από τις πιο λαμπρές για την αυτοκρατορία και ονομάστηκε «χρυσή εποχή του Βυζαντίου».
ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ:
Την εργασία επιμελήθηκε ο μαθητής Δημήτρης Σ.
12 Μαρτίου 2011
Η ΒΛΑΣΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Στην Ελλάδα, λόγω του πολύμορφου ανάγλυφου (οροσειρές, βουνά, οροπέδια, πεδιάδες κ.λπ.) έχουμε μεγάλη ποικιλία φυτών, δηλαδή πλούσια χλωρίδα.
Ταυτόχρονα το ανάγλυφο αυτό δημιουργεί διαφορετικά υψόμετρα σε όσες περιοχές του τόπου μας παρατηρούνται μεγάλες διαφορές στις βροχοπτώσεις και στη θερμοκρασία. Αυτές οι διαφορετικές τοπικές συνθήκες συμβάλλουν στη μικρή ή μεγάλη ανάπτυξη των φυτών της περιοχής.
Η οροσειρά της Πίνδου παίζει καθοριστικό ρόλο στη βλάστηση στην κεντρική Ελλάδα |
Δηλαδή δημιουργούν πλούσια ή φτωχή βλάστηση στην περιοχή.Όπως αναφέραμε, το διαφορετικό ανάγλυφο διαμορφώνει ειδικές τοπικές συνθήκες, οι οποίες καθορίζουν το είδος της βλάστησης που μπορεί να αναπτυχθεί σε μια περιοχή.
Τα διαφορετικά είδη βλάστησης, τα οποία παρατηρούνται στη χώρα μας, σχηματίζουν τις εξής ζώνες βλάστησης:
Η μεσογειακή ζώνη βλάστησης (μακία)
Η ζώνη αυτή εκτείνεται κατά μήκος των ακτών της Ελλάδας και στα νησιά του Ιονίου και του Αιγαίου Πελάγους.
Στις περιοχές αυτές υπάρχουν φρύγανα (αγκαθωτοί ημίθαμνοι), θυμάρι, χαλέπι, πουρνάρια κ.λπ. και το υψόμετρο φθάνει περίπου μέχρι 600 μ.
Η μακία |
Παραμεσογειακή ζώνη βλάστησης
Ως συνέχεια της προηγούμενης ζώνης συναντάμε την παραμεσογειακή ζώνη, στην οποία κυριαρχούν τα φυλλοβόλα πλατύφυλλα δάση. Η ζώνη αυτή εκτείνεται στις περιοχές που έχουν υψόμετρο από 600 μ. έως 1200 μ.
Παραμεσογειακή ζώνη βλάστησης |
Ζώνη ψυχρόβιων κωνοφόρων
Η ζώνη αυτή βρίσκεται στα υψηλά όρη της Βόρειας Ελλάδας σε υψόμετρο μεγαλύτερο από 800 μ. και αποτελείται από ψυχρόβια κωνοφόρα δέντρα. Εδώ συναντάμε δάση της δασικής πεύκης, της ερυθρελάτης και της λευκής ελάτης.
Ζώνη ψυχρόβιων κωνοφόρων |
Ζώνη δασών οξυάς – ελάτης και κωνοφόρων
(ορεινή, υπαλπική)
Η ζώνη αυτή εκτείνεται στις ορεινές περιοχές τις Στερεάς Ελλάδας, της Πελοποννήσου, καθώς και της κεντρικής και βόρειας Ελλάδας. Σ' αυτήν συναντάμε κυρίως την καστανιά, την ελάτη και την οξιά, οι οποίες σχηματίζουν μικτά ή απλά δάση. Το υψόμετρο εδώ ανέρχεται έως 1.700 — 1.800 μ.
Ορεινή, υπαλπική ζώνη βλάστησης |
Ζώνη υψηλών ορέων (αλπική)
Τη συναντάμε στα υψηλά όρη της χώρας μας και σε υψόμετρα από 1.700 έως 2.900 μ. Αποτελείται από ποώδη κυρίως βλάστηση, με διάσπαρτους μικρούς θάμνους, όπως η ξεραγκαθιά και πολλά είδη από πανέμορφα αγριολούλουδα.
Αλπική ζώνη βλάστησης |
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)