123op

Η Αφρική είναι ένα απέραντο οροπέδιο, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου βρίσκεται στην τροπική ζώνη. Το οροπέδιο αυτό καταλήγει στη θάλασσα δημιουργώντας απόκρημνες ακτές, τις οποίες οι Ευρωπαίοι εξερευνητές δύσκολα μπορούσαν να προσεγγίσουν.

Για το λόγο αυτό το εσωτερικό της Αφρικής άργησε να εξερευνηθεί. Η Αφρική θεωρείται η πιο αραιοκατοικημένη ήπειρος, διότι αποτελείται από ερημικές και ημιέρημες βραχώδεις εκτάσεις και από παρθένα δάση, περιβάλλοντα τα οποία διαμορφώνουν δύσκολες συνθήκες διαβίωσης.

Το ηπειρωτικό ανάγλυφο δεν παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία. Γενικά στο κέντρο της ηπείρου υπάρχουν μικροί ορεινοί όγκοι, ενώ στην περιφέρεια συναντάμε μικρά και μεγάλα όρη, πολλά από τα οποία αποτελούν ηφαίστεια.

Το Κιλιμάντζαρο είναι το υψηλότερο βουνό της Αφρικής. Στην κορυφή του βρίσκεται το γνωστό ηφαίστειο.

Άλλα ηφαιστειογενή όρη είναι το όρος Κένυα, το Ρουβενζόρι, το Καμερούν και η Αιθιοπική οροσειρά.

Η μοναδική μεγάλη οροσειρά είναι ο Άτλας, που βρίσκεται στα βορειοδυτικά της ηπείρου και απλώνεται από τον Ατλαντικό ωκεανό μέχρι τις ακτές της Μεσογείου Θάλασσας.

Το υδρογραφικό δίκτυο της Αφρικής αποτελείται από πολλές μεγάλες λίμνες, όπως είναι η Βικτόρια, η Ταγκανίκα, η Νυάσσα, η Τσαντ και άλλες, καθώς επίσης και από γνωστούς ποταμούς.

Ο Νείλος, που είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της ηπείρου, αποτελεί βασική πηγή ζωής για τους κατοίκους της Αιγύπτου. Στις εκβολές του σχηματίζεται ένα πολύ μεγάλο και εύφορο «δέλτα». Οι Αιγύπτιοι έχουνκατασκευάσει το γνωστό φράγμα του Ασσουάν, με το οποίο χρησιμοποιούν τα νερά του.

Άλλοι μεγάλοι ποταμοί της Αφρικής είναι ο Νίγηρας, ο Κόνγκος, ο Ζαμβέζης και ο Σενεγάλης.

Στην Αφρική υπάρχει ένας τεράστιος ορυκτός πλούτος από κοιτάσματα πολύτιμων μετάλλων (χρυσού, αργύρου και διαμαντιών), ορυκτών καυσίμων (πετρελαίου, άνθρακα, φυσικού αερίου), καθώς και άλλων μεταλλευμάτων (χαλκού, σιδήρου, ουρανίου κ.ά.). Τα κοιτάσματα αυτά βρίσκονται διάσπαρτα σε ολόκληρη την ήπειρο, αλλά παραμένουν αναξιοποίητα εξαιτίας της έλλειψης τεχνογνωσίας και οικονομικών πόρων των κατοίκων.

Για πολλές δεκαετίες, χώρες του ονομαζόμενου δυτικού κόσμου (Αγγλία, Γαλλία κ.ά.) ίδρυσαν αποικίες στις περιοχές αυτές, με σκοπό την εκμετάλλευση του πλούτου για δικό τους όφελος, αφήνοντας τους κατοίκους να ζουν σε σχεδόν πρωτόγονη κατάσταση.

Η διώρυγα του Σουέζ

Το τεχνικό έργο που προσέφερε τα μέγιστα στην ανθρωπότητα. Συντόμευσε τις αποστάσεις ανάμεσα στα ευρωπαϊκά και στα ασιατικά λιμάνια, αφού τα πλοία ήταν υποχρεωμένα να κάνουν τον περίπλου της Αφρικής διανύοντας περίπου απόσταση 11.000 χιλιομέτρων, ενώ με την κατασκευή της διώρυγας η απόσταση αυτή έγινε σχεδόν η μισή. Η διάνοιξη της διώρυγας οφείλεται στο Γάλλο μηχανικό Φερτινάντ ντε Λεσσέψ. Περισσότεροι από πενήντα χιλιάδες εργάτες δούλεψαν για δέκα χρόνια (1859-1869).

Η διώρυγα έχει μήκος 168 χιλιόμετρα και βάθος 9 μέτρα.

Το φράγμα του Ασσουάν

Είναι το μεγαλύτερο στον κόσμο και χτίστηκε το 1964 πάνω σε καταρράκτη, κοντά στη λίμνη Νάσσερ. Έχει μήκος 2.000 μέτρα και ύψος 45 μέτρα. Χάρη στο φράγμα αρδεύονται 4 εκατομμ. στρέμματα ολόκληρο το χρόνο, ενώ πρώτα αρδεύονταν μόνο το καλοκαίρι.

Η κατασκευή του επηρεάζει σημαντικά την οικονομική ανάπτυξη της Αιγύπτου, αφού εμποδίζει τις πλημμύρες στις κατοικημένες περιοχές, παρέχει νερό για ύδρευση και άρδευση, αυξάνει την αρδευόμενη γη κι επομένως το εισόδημα των καλλιεργητών, δίνει τη δυνατότητα να δημιουργηθούν νέες βιομηχανίες, παρέχει υδροηλεκτρική ενέργεια και βελτιώνει τον τρόπο ζωής των Αιγυπτίων.

Ταυτόχρονα όμως δημιουργεί και σοβαρά προβλήματα, όπως είναι ο περιορισμός της φυσικής λίπανσης των περιοχών, η οποία γινόταν με τις πλημμύρες του Νείλου. Τώρα πρέπει να γίνεται στη χώρα εισαγωγή λιπασμάτων, πράγμα που επιβαρύνει την οικονομία και υποβαθμίζει την ποιότητα των προϊόντων. Άλλα προβλήματα είναι η αύξηση της υγρασίας που καταστρέφει τα αρχαία μνημεία και ο φόβος της καταστροφής μεγάλου μέρους της Αιγύπτου στη περίπτωση υπερχείλισής του.

Στη Βόρεια Αφρική ζουν Άραβες, λευκοί μουσουλμάνοι, οι οποίοι χωρίς να δεχθούν καμία επιρροή από την Ευρώπη δημιούργησαν αξιόλογο πολιτισμό.

Μνημεία του αιγυπτιακού πολιτισμού δηλώνουν την προσφορά των αρχαίων Αιγυπτίων στην ανθρωπότητα.

Οι πυραμίδες, εφευρέσεις, τα κείμενα στην ιερογλυφική γραφή, το γυαλί, το πρώτο άρμα με τροχούς και πολλά άλλα.

Στη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας φυλάσσονται ανεκτίμητης αξίας πάπυροι, στους οποίους υπάρχουν πληροφορίες και αναπαραστάσεις αυτού του αξιόλογου πολιτισμού. ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ

Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΕΦΤΑΝΕ ΚΑΙ ΞΕΠΕΡΝΟΥΣΕ ΤΙΣ 150.000 ΨΥΧΕΣ ΠΡΙΝ ΜΕΡΙΚΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ.

ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΜΕΡΙΚΕΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΚΡΑΤΑΝΕ ΤΙΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ...

Δεν είναι μόνο η τεράστια ελληνική επιγραφή στην είσοδο της πόλης που γράφει "Αλεξάνδρεια" στα Ελληνικά, η παρουσία του Κωνσταντίνου Καβάφη και της Πηνελόπης Δέλτα και τα δυο τεράστια αγάλματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ένα στην κεντρικότερη πλατεία της πόλης και το άλλο έξω από τη νέα βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, αλλά και η αίσθηση που σε ακολουθεί παντού που σου θυμίζουν το ελληνικό στοιχείο της πόλης.

Άλλωστε, ήταν ο γιος του Ήλιου, ο Ισκαντάρ ελ Ακμπάρ, ο "δικός μας" Μέγας Αλέξανδρος αυτός ο οποίος ίδρυσε την πόλη. Σύμφωνα με την παράδοση, χάραξε τα όρια με αλεύρι και ζήτησε από τους μηχανικούς του να κτίσουν μία πόλη. ' ...Εδώ θα κτίσουμε μία μεγάλη πόλη, εδώ τα μνημεία, εδώ τους δρόμους, εδώ τους ναούς. Κι εκεί θα καίει μέρα-νύχτα μια φωτιά που θα οδηγεί τα καράβια από την Ελλάδα στην Αίγυπτο'. Για να διακρίνεται από τις υπόλοιπες 31 πόλεις που δημιούργησε και ονομάτισε ο Έλληνας στρατηλάτης, έγινε γνωστή ως Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και σήμερα ονομάζεται Iskanderia. Πολλοί Έλληνες έχουν καταγωγή από Αλεξάνδρεια, καθώς στη δεκαετία του 1950 υπέστησαν ξεριζωμό, μετά την 'επανάσταση' του Νάσερ, όταν μαζί με τον βασιλιά, έδιωξε και τους ξένους.

Εκεί μεγαλούργησαν μεταξύ άλλων, ο Μιχαήλ Τοσίτσας, ο Εμμανουήλ Μπενάκης, ο Στέφανος Ζιζίνιας, ο Γεώργιος Αβέρωφ αλλά και ο Κωνσταντίνος Καβάφης...

ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ

Οι κάτοικοι της Βόρειας Αφρικής ανήκουν κυρίως στη λευκή φυλή. Αξιοποιώντας τη σύγχρονη τεχνολογία χρησιμοποιούν τους φυσικούς πόρους και κυρίως το πετρέλαιο των ερήμων της Σαχάρας και της Ερυθράς Θάλασσας. Στην έρημο ζουν λίγοι βεδουίνοι, οι οποίοι σταδιακά εγκαταλείπουν τη νομαδική ζωή και εγκαθίστανται κοντά στις μεγάλες πόλεις, όπου βρίσκουν εργασία.

Στην Κεντρική Αφρική κυρίως κατοικούν μαύροι ιθαγενείς, οι οποίοι δέχθηκαν έντονες επιρροές από την αποικιοκρατία των Ευρωπαίων, καθώς και από τις χώρες της Αραβίας και της Ινδίας. Πολλές από τις χώρες της Κεντρικής Αφρικής ανήκουν σε αυτές που ονομάζουμε «χώρες του Τρίτου Κόσμου», επειδή είναι οι πιο φτωχές του κόσμου.

Πείνα, αρρώστιες, ιδιαίτερα το A.I.D.S., έλλειψη νερού και φαρμάκων οδηγούν τους κατοίκους σε αφανισμό, παρά το μεγάλο αριθμό των γεννήσεων.

Η Νότια Αφρική χαρακτηρίζεται από τον ανθρώπινο αγώνα κατά των φυλετικών διακρίσεων.

Ηγετική μορφή στον αγώνα αυτό θα αναδειχθεί ο Νέλσον Μαντέλα

Ο Ν. Μαντέλα ήταν πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής από το 1994 μέχρι το 1999. Αγωνιζόταν για την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων (απαρτχάιντ ) και με τους δυναμικούς αγώνες του καθιερώθηκε ως ηγέτης της κίνησης κατά της ρατσιστικής πολιτικής της κυβέρνησης της χώρας του. Αρχικά ο Νέλσον Μαντέλα υποστήριζε τον αγώνα με ειρηνικά μέσα. Μετά όμως την σφαγή άοπλων Αφρικανών το 1960 στη Σαρπβλίν και αφότου τέθηκε εκτός νόμου το ANC (Ένωση νεολαίας του Εθνικού Αφρικανικού Κονγκρέσου), συναίνεσε στην ένοπλη δράση. Το 1962 καταδικάστηκε με την ποινή της ισόβιας κάθειρξης για πολιτικά παραπτώματα. Ύστερα από συντονισμένες ενέργειες της διεθνούς κοινότητας αποφυλακίστηκε το 1990.

Το 1994 μετά από εκλογές αναδείχθηκε ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Νοτιοαφρικανής Δημοκρατίας και πρωθυπουργός.

Τιμήθηκε με το Νόμπελ ειρήνης το 1993.

Το 1994 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του την οποία είχε αρχίσει να γράφει κρυφά από το 1974 στην εξορία του στο νησί Ρομπέν και την ολοκλήρωσε μετά την αποφυλάκιση του.

Μέχρι τα μέσα του 17ου αιώνα στη Νότια Αφρική κατοικούσαν μόνο λίγοι μαύροι ιθαγενείς. Στη συνέχεια έφθασαν οι Ευρωπαίοι (Ολλανδοί, Γάλλοι, Γερμανοί και Άγγλοι) με σκοπό να εκμεταλλευτούν το φυσικό πλούτο της περιοχής.

Οι Ευρωπαίοι άποικοι μεταχειρίστηκαν τους ιθαγενείς σαν δούλους στα χωράφια τους.

Σήμερα η Αφρική αποτελείται από περισσότερα από 55 κράτη, πολλά από τα οποία απέκτησαν την ανεξαρτησία τους κατά τις τελευταίες δεκαετίες.

Τα κράτη κυρίως της Κεντρικής Αφρικής είναι αραιοκατοικημένα εξαιτίας των δύσκολων κλιματικών συνθηκών που επικρατούν εκεί.

Οι χώρες της Βόρειας Αφρικής, δηλαδή οι βορειοαφρικανικές αραβικές χώρες, έχουν πολύ υψηλότερο επίπεδο ζωής από τις χώρες του νότου, δηλαδή από τις χώρες της «Μαύρης ηπείρου». Αυτό οφείλεται όχι μόνο στις δύσκολες κλιματικές συνθήκες, αλλά και στα αποικιοκρατικά καθεστώτα, τα οποία εμπόδισαν τους λαούς να αναπτυχθούν οικονομικά. Βέβαια, το τέλος της αποικιοκρατίας δεν οδήγησε σε άμεση ανάπτυξη. Μεταξύ των αιτίων συγκαταλέγονται η έλλειψη υποδομών, ο τεχνητός καθορισμός των συνόρων σύμφωνα με τα συμφέροντα των αποικιοκρατών, η έλλειψη δημοκρατικής παιδείας, που έγινε αιτία να εγκαθιδρυθούν απολυταρχικά καθεστώτα, οι λιμοί, οι αρρώστιες και βεβαίως οι εμφύλιοι πόλεμοι μεταξύ των κρατών, όπως στη Ρουάντα, στο Τσαντ, στο Σουδάν και αλλού.
ΔΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ

Αφρικη